Ein datavariabel kan vi tenkja på som eit navngitt område av minnet som vi kan lagra verdiar i. For eksempel kan vi lagra verdien 42 i ein variabel kalla "svaret" ved å skriva noke slikt:
svaret = 42
Dette kallast tilordning. I mange programspråk må variabelen "svaret" deklarerast som eit heiltal før vi bruker den. I språket C må vi feks. skriva int svaret; før vi kan lagra talet 42. Men vi kan også gjera dette samtidig: int svaret = 42; I Python, JavaScript, PHP og mange andre språk er det ikkje nødvendig å deklarera før tilordning. Dei er såkalt dynamisk typa, og det er også mulig å endra typen underveis. Så i Python er det greit å lagra ein tekststreng i variabelen vi skapte over:
svaret = "førtito";
Forutan tal og tekststrengar har alle programmeringsspråk mange andre datatypar. Eksempel er såkalt boolske variablar som kan innehalda verdiane sann eller usann (1 eller 0), og ulike former for lister / arrays og objekter.
Når ein skriv eit program er det viktig å vera oppmerksom på at ikkje alle variable er tilgjengelige alle stader i programmet. Dette kallast skop. Ein variabel som er definert inne i ein funksjon vil normalt vera LOKAL, dvs. den er ikkje tilgjengelig utanfor funksjonen, mens variable definert utanfor er tilgjengelig overalt. Dei er mao. GLOBALE. Så her må ein kjenna til reglane i det språket ein bruker!
# Eksempel på tilordning
lengde = 100 # Heiltal (int)
vekt = 1000.0 # Desimaltal (float)
fornavn = "John" # Tekststreng (str)
run = True # Boolsk (bool)
primtal = [2,3,4,7,11] # Liste (list) med heiltal
# I Python kan vi også tilordna fleire variable på ein gong:
a = b = c = 1 # Her får alle variablane verdien 1
a,b,c = 1,2,"john" # Her blir a lik 1, b lik 2 og c lik "john"
a, b = b, a # Her byttar a og b verdi.
primtal[2] = 5 # Vi set talet med indeks lik 2 i lista primtal lik 5