Hard
Reality
Av Gunnar Øyro
DET ER med ein viss undring eg registrerer den opphisselse
som "reality"-serien
Big Brother (heretter BB) har forårsaka. "Konseptet",
å stengja folk inne i eit TV-overvåka hus, for deretter
å "stemma ut" personar som ein ikkje vil sjå
meir, er hverken nytt eller originalt. Det fins nok av seriar som
liknar:
* Hotell Cæsar: Skuespelarar innestengd i
eit hotell. Litt betre manus enn BB, men definitivt dårligare
skuespelarprestasjonar.
* Holmgang: Politikarar (mfl.) innestengd i et studio
for å diskutera uvesentligheter.Poenget er å stemma dei
ut av stortinget. (Ein annan realityserie)
* Dagsrevyen: Tiltalte innestengd i ein rettsal som
blir TV-overvåka.
Deltakarane sine innerste tankar blir offentliggjort. Her er poenget
å
stemma folk INN.
* Redaksjon 21: Knut Olsen er innestengd i TV-en
din - kvar dag! Du klarer ikkje å stemma han ut, enten du vil
eller ei.
* Tippekampen: Drillo innestengd i ein kommentatorboks i 90 min. saman
med Arne Scheie. Vi "må vel ha lov til å si, Egil",
at meir virkelighetsfjernt kan det vanskelig bli?
* BarneTV: Ein haug med stupide dokker innestengd
på ein nedlagt jernbanestasjon. Hadde barn hatt stemmerett ville
alle ha vore ute.
* SportXtra-Trav: Gøran Sørloth innestengd på
ein travbane for å kommentera hestane. Det ville vore meir interessant
om hestane kommenterte og Sørloth sprang.
LISTA ER LENGRE, og det er neimen ikkje godt å
sei kva som er "reality" og kva som ikkje er det. Det pussige
i BB-debatten er at det er TV-folka som er mest irriterte.
Dei meiner at BB er kynisk, verkelighetsfjernt og manglar TV-faglige
kvalitetar, dvs det manglar et budskap, noko som programskaparane
vil formidla. I tillegg set det deltakarane under utilbørlig
press. Seier TV-folka dette fordi dei vil setja søkelyset på
eit samfunnsproblem eller kan det vera fordi dei vil få oppmerksomheten
bort frå egen tvilsomme praksis?
* Det er mange som har betrudd sine innerste tankar og følelsar
på TV, og ofte etter ein tragisk hendelse og i ein situasjon
der sjølvsensuren er lav. Kynisme?
* Det er mange som har hatt sex på TV. Dette er greit sålenge
deltakarane ikkje blandar følelsane inn, og får lønn
for det. Reality?
* Kongelige, politikarar, kjendisar, idrettsfolk og ledarar blir utsett
ekstremt psykisk press av TV. Dei blir fotfulgt, og må bekjenna
sine synder, meiningar og tilbøyeligheter offentlig. Kynisme?
* Dei fleste politikarar lar seg villig regissera (les misbruka) av
TV for å få sine daglige dosar oppmerksomhet. Reality?
VI VEIT at mange, om ikkje dei fleste TV-program
blir til utelukkande fordi dei blir sett.Eller vil nokon påstå
at SportXtra-trav har et budskap? Får vi høyra frå
dagbøkene til tiltalte personar fordi vi har eit behov for
det? Er Knut Olsen verkelig interessert i det han småagressivt
grillar sin intervjuobjekt om? Neppe.
EG SEIER IKKJE at BB er bra. Tvertom, det er dårlig.
Men slik er TV og media generelt: i beste fall morsomt, middelmådig
og uvesentlig - i verste fall deprimerande kaldt og kynisk.
Men Reality? Hardly!
© Gunnar Øyro
|